Tweehonderd dagen vasten
Vaak kunnen we ons nauwelijks iets voorstellen bij de situatie die onze huisgenoten zijn ontvlucht. Leven in een dictatuur als Eritrea? Daarna het hoofd boven water zien te houden als ongeletterde moeder met twee kinderen in een vluchtelingenkamp in Ethiopië? En dan de tocht naar Europa, waar ze in Nederland belandden. Rahwa kwam anderhalf jaar geleden kennismaken. Ze gaf aan dat zij en haar twee zoons liever niet met ons mee wilden eten, omdat ze op grond van hun geloof strikte regels voor het vasten volgen. Omdat het geloof voor veel van onze huisgenoten een grote steun is, vinden we het belangrijk om religieuze gebruiken te respecteren. Maar niet mee eten? De gezamenlijke avondmaaltijd is de kern van ons gemeenschapsleven.
