‘Een huis voor iedereen…, één voor één, steen voor steen…, muren, deuren en ramen…, niet alleen maar samen vormen zij een huis…’ Misschien kennen sommige lezers van mijn generatie dat liedje wel van Elly en Rikkert. Het zat ineens in mijn hoofd toen ik terugdacht aan de afgelopen maanden.
Jenneke en Cees zijn al heel lang goede vrienden van het Noëlhuis. Niet alleen staat hun deur altijd voor ons open, maar ook voor vele anderen. Momenteel woont een jong gezin bij hen in. Hun gastvrijheid strekt zich zelfs uit tot dieren. Onlangs hebben ze een hondje van een oud-huisgenoot van ons opgevangen in huis!
En wat voor een huis! In de polder tussen Uithoorn en Amstelveen verrijst een statig, donker en heel groot huis dat tot in de wijde omgeving zichtbaar is. Dit wordt het nieuwe huis van de Dorothy gemeenschap, waar we straks ook mensen zonder papieren onderdak hopen te bieden.
