Op vliegbasis Büchel in Duitsland liggen, net als in het Nederlandse Volkel, een twintigtal B61-kernbommen. Binnenkort worden de B61-bommen vervangen door een nieuw type bom dat bestuurbaar is en waarvan de explosiekracht instelbaar is. Deze bommen zijn daardoor in meer situaties inzetbaar, hetgeen de drempel om ze te gebruiken verlaagt.
Na twee hekken gepasseerd te zijn (die niet op slot zaten) en geen soldaten te hebben ontmoet (die waren snel hun wachthuisje ingelopen en deden ondanks kloppen niet open), stonden we tot onze eigen verbazing opeens met veertig mensen op het terrein van de vliegbasis zelf.
Nu kwamen er dan toch een paar soldaten uit een wachthuis om ons tegen te houden. Ze wilden geen brood, dus verspreidde onze groep zich wat verder over het terrein. Enkelen van ons knielden om te bidden, anderen legden hun brood ter vervanging van bommen op een aantal oude straaljagers in de eregalerij achter de hoofdingang. Weer anderen probeerden op zoek te gaan naar de daar aanwezige kernwapens. De delegatie uit de Verenigde Staten in onze groep haalde de Amerikaanse vlag van een mast naar beneden en wilde hem ondersteboven weer ophangen, maar dat vond een van de soldaten echt niet kunnen.
Anti-nucleair
Op Büchel werken, net als in Volkel, ook Amerikaanse soldaten. De kernbommen zijn eigendom van de Amerikanen. Maar het zijn Europese piloten en vliegtuigen die de kernbommen op hun doel moeten gooien.
Nationalistische krachten in Duitsland willen dat de Amerikaanse troepen Duitsland verlaten. De organisatie van het actiekamp in Büchel was erg blij met de deelname van Amerikaanse vredesmensen, zodat duidelijk was dat ze niet anti-Amerikaans zijn, maar wel anti-nucleair.
De zeven bruine enveloppen die we onlangs kregen kwamen van het Bundesambt für Infrastruktur, Umweltschutz und Dienstleistungen der Bundeswehr. Op de ingesloten brieven stond dat we een overtreding hadden begaan door de basis te betreden en verkeersbord nummer 250 (‘verboden in te rijden’ – ook al waren we te voet) te hebben genegeerd. Erbij zat een formulier waarop we konden aangeven of we het met die constatering eens waren of niet en waarom dan wel of niet. We vonden dit best een ingewikkelde vraag. Hadden we toestemming om de basis op te gaan? Volgens ons geloof en volgens wereldlijke verdragen zoals dat van Neurenberg hebben we niet alleen toestemming maar zelfs een plicht om in te grijpen wanneer er misdaden worden beraamd door de overheid.
Naar Kansas City
In de zomer van 2018 zijn we opnieuw met een aantal mensen naar Büchel gegaan. Daar ontmoetten we weer diverse Catholic Workers uit Duitsland en de VS, alsook vele anderen. Ditmaal zijn we midden op de dag met vijf groepjes op verschillende plekken de basis op gegaan. Eén groep lukte het om op een bunker waarin kernwapens liggen te klimmen om daar te bidden. Opnieuw was het verbazend makkelijk om de vliegbasis te betreden en viel het op hoe slecht kernwapens beveiligd worden.
De nieuwe kernwapens die in Büchel en in Volkel komen te liggen (en in België, Italië en Turkije) worden grotendeels gemaakt in Kansas City in de VS. Eén van de Noord-Amerikanen in Büchel was Ann Suellentorp van de groep PeaceWorks uit Kansas City en zei vertelde over de fabriek. De fabriek is eigendom van de stad Kansas City en wordt gerund door Honeywell. Er is veel werkloosheid in de stad en de fabriek betaalt een goed uurloon. Nadeel is echter dat het werk gevaarlijk is, omdat er met veel giftige en radioactieve stoffen wordt gewerkt waar veel mensen ziek van worden en waardoor veel medewerkers hun pensioen niet halen. Ze vertelde ook over de protesten die daar gehouden worden tegen de fabriek. Zo wordt er elk jaar in het weekend voor Memorial Day (de dag waarop omgekomen soldaten worden herdacht) een wake, een ‘die in’ en een ‘line crossing’ gehouden.
Na enkele acties gedaan te hebben met Noord-Amerikanen in Europa werd ik, mede door de verhalen van Ann, enthousiast over het idee om als Europeaan naar de VS te gaan om daar, op de plek waar ‘onze’ nieuwe kernwapens worden gebouwd, te demonstreren en te vertellen dat we die bommen hier niet willen. Chris van de Dortmund Catholic Worker vind het ook een goed idee. We hopen er in mei 2019 samen heen te kunnen om mee te doen met de acties daar.
Nu de brieven van de zeven bruine enveloppen zijn beantwoord en we wachten op de reactie van de Bundeswehr zitten we natuurlijk niet stil. De nucleaire dreiging wordt immers steeds groter, zeker nu Trump uit het INF-verdrag wil stappen. Volgend jaar juni houdt de luchtmacht open dagen op Volkel waarop 200.000 bezoekers worden verwacht. We zijn bezig om een ingetogen getuigenis te organiseren om mensen te wijzen op de aanwezige kernwapens en de komst van nieuwe kernbommen. Meer daarover elders in deze nieuwsbrief.
Wilt u Susan en Chris steunen met hun actie tegen de fabricage van nieuwe kernwapens in Kansas City? Donaties zijn welkom op de Triodos rekening van het Noëlhuis NL10 TRIO 0379 2032 19, onder vermelding van ‘Actie Susan’.