Een paar jaar geleden had ik het gevoel dat ik verdwaald was in een grenzeloze oceaan van wanhoop en angst. In die tijd stroomden de tranen als een rivier van hopeloosheid en onzekerheid. Maar het was dit gevoel van machteloosheid dat me uiteindelijk tot verlichting bracht: alles wat ons overkomt ligt in Gods handen. Ik stond toe dat Allah voor me zorgt en daar heb ik nooit spijt van gehad.
Voorzienigheid
Enkele jaren gingen voorbij en de Barmhartige bracht me naar het Jeannette Noëlhuis. Het leven hier heeft me diepgaand veranderd. De belangrijkste les die ik heb geleerd is dat liefde is wat er echt toe doet in het leven.
Zoals velen weten, ben ik een vluchtelinge uit Sint Petersburg. Na het begin van de militaire acties in Oekraïne in 2022, heb ik sociale media gebruikt om vanuit Nederland in Rusland mensen te overtuigen dat oorlog een misdaad is en dat degenen die deze hebben ontketend, verantwoordelijk moeten worden gehouden. Na enige tijd werd mijn pagina geblokkeerd op bevel van de openbaar aanklager van de Russische Federatie. Burgers in Rusland krijgen zware straffen voor het uiten van kritiek op het regime, maar ik ben gelukkig in Nederland
Al die jaren heb ik zo veel mogelijk geprobeerd om de omgang met landgenoten hier te vermijden. Maar in juni van dit jaar bracht de voorzienigheid ons samen bij de première van een Russische documentaire over de kunstenares Sasha Skochilenko, die op dat moment een gevangenisstraf van zeven jaar uitzat voor haar anti-oorlogs standpunt. Ik was er met Noëlhuisgenoten. De film liet alle aanwezigen diep ontroerd achter en zette ons aan tot actie. We besloten om een rally te houden voor Russische politieke gevangenen en om zoveel mogelijk vluchtelingen te helpen die de moed hadden gevonden om hun huis en leven achter te laten om niet deel te hoeven nemen aan de gruweldaden van het Poetin-regime of die Rusland moesten ontvluchten vanwege hun LGBTQ-identiteit. Zij leven geïsoleerd in AZC’s door heel Nederland en ik begon ze samen te brengen in een app-groep. Ik organiseer af en toe bijeenkomsten met steun van mijn Noëlhuisgemeenschap die helpt met de reiskosten voor degenen die dat nodig hebben.
Niets is betekenisloos
Zo hebben we Alexey ontmoet. Elk jaar passeren tientallen mensen ons huis en veel van hun verhalen drukken een stempel op mijn hart. Alexey’s verhaal heeft me echter bijzonder geraakt en heeft me veel aspecten van het leven doen heroverwegen. Ondanks de lichamelijke verwondingen die hij in Rusland opliep en de ontberingen van het leven in het vluchtelingencentrum Ter Apel, brak hij niet. Toen Alexey bij ons kwam, was hij zo uitgeput dat hij nauwelijks kon praten. De kom soep die ik hem aanbood kostte hem moeite om te eten. Toch deden de liefde en zorg die we hem gaven wonderen. Binnen een paar dagen begon hij weer aan te sterken.
In deze periode waren we actief bezig met de voorbereidingen voor de rally bij de Russische ambassade en Alexey werd een van de belangrijkste deelnemers aan dit proces. Terwijl ik met hem praatte, vroeg ik me af hoe zo’n geweldig persoon, vriendelijk, eerlijk en een bekwame professional, in een situatie terechtkomt waarin hij zijn thuisland moest ontvluchten om zijn leven te redden. Ik dacht na over de voorzienigheid van de Liefdevolle die Alexej door al deze beproevingen heen naar het Jeannette Noëlhuis bracht.
En al snel, zo lijkt het, kreeg ik een antwoord. Op de laatste dag van zijn verblijf in ons huis, tijdens onze wekelijkse bijeenkomst met iedereen in onze grote keuken om de kookbeurten en schoonmaaktaken te verdelen en wat verder nog zo ter tafel komt te bespreken, bedankte Alexey ons voor ons warme welkom en zei: “Ik kwam naar dit huis als atheïst en ik vertrek met geloof.”
Op dat moment werd het me duidelijk dat alles wat de activisten van het Jeannette Noëlhuis in tientallen jaren hebben opgebouwd, alle hulp die we ontvangen en de levens van iedereen die op die maandagavond in de keuken aanwezig was, hier op dit punt samenkwamen om getuige te zijn hoe de Heer het hart opent voor Zijn waarheid van degenen die Hij heeft uitverkoren. Ik realiseerde me dat geen enkele stap die ik zet, geen enkele handeling die ik verricht en geen enkele gedachte die ik heb betekenisloos is. Ze hebben een impact op anderen en daarom is het zo belangrijk dat ons denken en doen gevuld zijn met liefde en respect.
