Mijn vader was ambtenaar. Als student had hij elektronica gestudeerd in Hamburg. Na zijn studie keerde hij terug naar Nigeria om een gezin te stichten. Mijn moeder werkte als secretaresse. Beiden zijn inmiddels met pensioen.
Mijn ouders oefenden een grote invloed uit op mijn leven en denken. Ze waren streng christelijk. Zelf was ik niet zo bezig met de vraag hoe ik mijn relatie met Christus kon verdiepen. Ik ging wel naar de kerk, maar had geen diep begrip van het geloof.
Mijn ouders lieten mijn drie broers, mijn zus en mij weinig vrijheid, we waren een erg besloten gezin. We speelden eigenlijk nauwelijks met kinderen uit de wijk. Gelukkig kon ik goed opschieten met mijn broers en zus. Wij speelden altijd met elkaar.
God of mammon
In Nigeria heb ik toegepaste chemie gestudeerd en daarna een tijd gewerkt. Ik wilde mijn horizon echter verbreden. Daarom kwam ik in 2014 naar Nederland om hier bedrijfskunde te studeren in Venlo. Ik ben daar afgestudeerd. Ik werkte daarnaast bij een bedrijf. Vlak voor het eind van mijn contract had ik een soort openbaring, of visie, hoe je het ook maar wil noemen. Ik voelde dat er iets fundamenteels stond te gebeuren in mijn leven. Het was ergens in het najaar van 2019. Ik realiseerde me dat je als christen daadwerkelijk een keuze moet maken voor God ofwel Mammon.
Ik stond dus voor de keuze of ik door zou gaan met mijn leventje of een radicaal nieuwe start zou maken. Ik verwachtte niet dat mijn contract zou worden verlengd. Ik besloot geen nieuwe baan te zoeken, ik wilde iets anders met mijn leven. Ik kwam op het spoor van de Emmaüs beweging. Ik heb negen maanden bij Emmaüs Tegelen meegeleefd en gewerkt voor voedsel, onderkomen en wat zakgeld. Het was een goede ervaring waar ik veel van heb geleerd. Maar ik had niet echt het gevoel met gelijkgezinden te leven.
Amsterdam 1986
Ik ben verder gaan zoeken naar christelijke gemeenschappen. Ik had op een gegeven moment een lijstje van vier of vijf gemeenschappen. Bovenaan de lijst stond het Jeannette Noëlhuis. Het was wel bijzonder dat ik, voordat ik het Noëlhuis ook maar kende, bij Emmaüs een tweedehands spijkerbroek van het merk ‘Amsterdam 1986’ had gevonden. Mijn geboortejaar is 1986. Ik zag dat als teken dat ik contact op moest nemen met het Jeannette Noëlhuis. Ik kreeg al snel een hartelijke reactie van Margriet. Ik ben op bezoek gekomen en werd heel gastvrij ontvangen. Ik was onder de indruk van de onderlinge solidariteit, de sfeer, de liefde.
Ik heb na die week een lange brief geschreven aan het kernteam waarin ik mijn visie deelde op gemeenschapsleven. Onderlinge solidariteit en wederzijdse hulp, dat is wat ik zoek in een gemeenschap. Het gaat voor mij niet om doctrines. Ik wilde graag komen. Gelukkig stond ook het kernteam daarvoor open.
Manieren van communiceren
Je leert hier veel mensen van nabij kennen, met hun goede maar ook hun moeilijke kanten. Ieder mens draagt bagage mee uit het verleden. Liefde is een werk in uitvoering. Maar ik heb er vertrouwen in dat hier de liefde kan opbloeien. Ik leer veel. Soms is het een uitdaging om samen te leven. Maar ik denk dat ik hier goed zal gedijen. Ik zet me graag in met mijn gaven en talenten. Zodat God dit tot een veilige plek maakt voor veel mensen.
Het belangrijkste wat ik kan doen is me openstellen voor de anderen, me proberen in te leven in hun perspectief. Ik vind het belangrijk om achter vooroordelen te kijken en met elkaar in gesprek te blijven. Als Afrikaan begrijp ik over het algemeen de achtergrond van andere Afrikanen. De manier van communiceren bijvoorbeeld is veel minder direct dan die van Nederlanders. Die directheid ervaren Afrikanen soms als bedreigend of bot. Ik ben nu zeven jaar in Nederland en ken beide culturen.
De extra mijl gaan
Nederland en West-Europa zijn door en door kapitalistisch. Als gemeenschap ontkom je er niet aan deel te zijn van die samenleving. Ja, deze gemeenschap heeft ook een activistisch aspect. Ik sta daar nog wat gereserveerd tegenover. Het is niet iets waar ik me direct door aangetrokken voel. Burgerlijke ongehoorzaamheid is iets wat… Ik denk dat Jezus vooral wilde dat mensen de waarheid zouden leren kennen. En Hij was de Waarheid. Hij was niet direct betrokken in het verzet tegen de Romeinse overheersers. Hij was vooral gericht op liefde, de extra mijl gaan. Ik denk ook dat het daarom gaat: mensen de kracht van de liefde tonen. Liefde is de basis om de wereld te transformeren.
Gastvrijheid is voor mij wezenlijk. Daar wil ik graag een rol in spelen, daar kan ik denk ik veel betekenen. Ik sta mensen graag bij. Ik denk dat het belangrijk is hen te laten voelen dat ik meeleef en hen probeer te begrijpen. Vaak ontbreekt het besef bij mensen waar het in het leven in de kern om draait. Ik hoop dat ik hen kan helpen bij hun zoektocht. Misschien vinden ze zo ook wel de weg naar God.