11 – 13 mei: Colombia, Missouri
We worden warm onthaald door Steve Jacobs die we nog kennen van een Europese CW-bijeenkomst. In deze Catholic Worker is nachtopvang voor 10 mensen en kunnen mensen tweemaal daags mee eten. We hebben lekker met Steve geroddeld over de laatste nieuwtjes binnen de beweging.
16 -17 mei: Chicago, Illinois
Su Casa CW biedt opvang aan vluchtelingen uit Latijns-Amerika. Overal in huis hangt kunst gemaakt door voormalige gasten. In de grote tuin is men bezig een klein voedselbos aan te leggen. Regen wordt opgevangen in vier enorme tonnen. Ze houden er ook bijen!
18 -20 mei: Des Moines, Iowa
De Catholic Worker hier bestaat uit vier (!) huizen, allemaal bij elkaar in de buurt. Zaterdag na de lunch vertrokken we om deel te nemen aan een actie bij de Drone Command Base. Daar bedienen jonge mensen van achter schermen drones, die aanvallen uitvoeren in verre landen. Ze moeten op basis van vage beelden en vage informatie beslissingen nemen over leven en dood. Vijf mensen werden gearresteerd toen ze naar de ingang liepen met een spandoek. Wanneer ze zouden worden losgelaten? Misschien na een dag, maand of jaar? Wel confronterend, want in Nederland zou je waarschijnlijk niet eens worden gearresteerd voor wat zij hadden gedaan.
21 mei: Maloy, Iowa
Maloy is een dorpje met slechts 25 inwoners. We zijn blij Betsy and Brian weer te zien. Ze bieden gastvrijheid in hun CW boerderij, hebben een grote moestuin en katten, geiten en kippen. Wat hebben we lekker gegeten! Wat hebben we prachtige gesprekken gevoerd!
26 – 29 mei: Kansas City, Missouri
Kansas City is beroemd voor jazz, barbecue en de productie van kernbommen. We verblijven in de Cherith Brook CW. De gemeenschap biedt maaltijden aan mensen uit de buurt. Men kan er douchen en schone kleding halen. Ook hier weer een grote moestuin met bijen, 40 kippen en 4 eenden. Op maandag gingen we naar de National Security Campus (wat een Orwelliaanse naam!), waar kernbommen worden gemaakt. We hoorden ontroerende en indrukwekkende verhalen over medewerkers in de fabriek die ernstig ziek waren geworden door het werk en waren overleden. Daarna stapten we een paarse lijn over die op de grond was geverfd door de militairen, werden gearresteerd en na een uur alweer vrijgelaten. Het leek wel een absurd toneelstuk…
30 mei: Rochester, NY
Hier heeft Peter Maurin begin jaren ‘40 nog geslapen! In de winter is St. Joseph House elke nacht open en worden matrassen voor ongeveer 20 mensen naar de eetkamer gesleept. ’s Ochtends vroeg wordt alles weer opgeruimd wanneer alles moet worden klaargezet voor de soepkeuken ’s middags. Wow!
13 juni: New York City
De laatste dagen van ons verblijf logeren we in Maryhouse CW. Anthony, een derde generatie Catholic Worker, laat ons de stad zien. Het meest indrukwekkend is de gedachtenisplek voor 9/11. Anthony vertelt hoe voor zijn gevoel alles eventjes op zijn plek viel toen mensen elkaar na de aanslag hielpen en er zoveel goede wil was om dingen beter te maken. Maar al drie dagen later werd dat gevoel de bodem ingeslagen toen er gesproken werd van wraak en oorlog tegen het terrorisme.
Het gehele verslag van de reis is te vinden op https://no-new-nukes.blogspot.com/