Geweldig dat jullie er allemaal ziiiijjjjjn! Ik hou van jullie. Ik hou van iederee-ee-ee-een!
De afgelopen maanden heeft deze tekst met regelmaat door het huis geschald, vaak vanuit mijn eigen mond, maar ook steeds vaker vanuit de monden van anderen, tot aan onze jongste huisgenoten toe. Het is een aanstekelijk stukje tekst uit een lied van De Kift, een fanfare-punk-poëzie-collectief uit de Zaanstreek, dat mij zeer lief is. De uitgelatenheid van hun muziek en teksten is voor mij een nodig medicijn tegen de ellende waarin de wereld momenteel verkeert.
Het kan me namelijk wel eens naar de keel grijpen: komt het nog wel goed met ons en deze wereld? Peter Maurin, een van de oprichters van de Catholic Worker, had het in zijn tijd al over een groene revolutie. Vandaag lijkt deze meer dan ooit te leven in het Noëlhuis, waar activisme voor een duurzame wereld hoog op de agenda staat. Op mijn meest negatieve momenten ben ik bang dat we al te laat zijn met deze revolutie.
Grond van liefde
De afgelopen weken las ik het boek The Universal Christ, het meest recente boek van de Franciscaanse priester Richard Rohr. Het werk van deze man is al een aantal jaar een steun en toeverlaat in mijn (spirituele) leven. Rohr betoogt in The Universal Christ dat het (westerse) christendom in grote lijnen over het hoofd heeft gezien dat Christus niet de achternaam van Jezus is, maar de naam die gegeven wordt aan de grond van liefde waarop de hele werkelijkheid gestoeld is. In alle eeuwen en op alle plekken hebben mensen in verbinding gestaan met Christus.
“De Christus is altijd te veel voor ons, groter dan één specifiek tijdperk, cultuur, rijk of religie. Zijn radicale inclusiviteit is een bedreiging voor elke machtsstructuur of arrogante denkwijze. Jezus is tijdens deze eerste tweeduizend jaar beperkt door cultuur, nationalisme en ook door de wijze waarop het christendom zelf verslaafd was aan een wit, bourgeois en Eurocentrisch wereldbeeld. We hebben het tot nu toe in de geschiedenis moeilijk met hem gehad. Midden onder ons stond iemand die wij niet kenden (Joh 1:26). Iemand die, in de woorden van Johannes de Doper ‘meer is dan ik, want hij was er vóór mij.’ (Joh. 1:30). Niemand heeft hem ooit kunnen claimen en dat zal ook nooit lukken.”
In Christus
Deze Jezus, die ons telkens ontglipt zodra wij hem denken te kunnen begrijpen, ziet Rohr tegelijkertijd als de menselijke manifestatie van de Christus, waar we ten diepste allemaal mee verbonden zijn: “de tienermoeder die haar kind te eten geeft, de vluchteling die in angst verkeert, elk van de twintigduizend soorten vlinders, ieder grassprietje en ook jij, lezer van dit boek – allen zijn in Christus, uitgekozen voordat de wereld gegrondvest werd.”
Tijdens het lezen van dit boek begint het plotseling te landen. Dat het allemaal met elkaar te maken heeft: de muziek van De Kift – “Ik hou van iedereen!” ; het vurige klimaatactivisme, vanuit het besef dat de hele kosmos zich in Christus bevindt; en het vertrouwen dat dit ergens toe gaat leiden. Ik kan met Rohr alleen maar hopen dat generaties na ons terug zullen kijken op de 2000 jaar die achter ons liggen en dan zullen spreken over het ‘vroege christendom’.
‘The Universal Christ’ verschijnt op 27 augustus in het Nederlands, onder de titel ‘Het Christus-mysterie’.